PC's Juke Joint #10 Anniversary concert CC Palethe Pelt- 17-05-2023 report & photo credits: Freddie info organisatie: CC Palethe © Rootsville 2023

Geen 'Nummer 9' zoals Beethoven zijn symfonie op 7 mei 1824 kwam voor te stellen maar een totaal andere 'Ode an die Freude' kwam artistiek directeur Tom Coppers hier in 'CC Palethe' met enige fierheid de 10 editie van 'PC's Juke Joint' aan te kondigen. Daar het volgens de foto op de achtergrond alles begon in een café zorgt Patrick Cuyvers AKA PC hier al tien edities voor vreugde en plezier in het muzikale landschap dat hij met collega-muzikanten telkens weer komt te etaleren. Wat in eerste instantie lijkt op een 'Jam' onder vrienden evolueert iedere editie dan weer in een eigen soort 'Liefde voor Muziek'.

Vanavond staan aan de zijde van 'PC' een keur van muzikanten die met z'n allen al meer dan hun strepen hebben verdient in onze muziekgeschiedenis. Namen zoals Paul Van Bruystegem AKA Lange Polle of ook Mr. Paul. Naast hem Nederlander Jan De Bruyn, Eddy Scheepers, Jan Bas, Kathleen Vandenhoudt, Jolien Thijs, Igor Maseroli, Kevin Maenen en Steve 'Dynamite' Wouters. Allemaal hebben ze wel een muzikale band met Patrick Cuyvers en zo staan voor deze '10de Editie' dan ook '10' klasbakken op het podium vandaag. Niets gaat door zonder uiteraard ook de 'Beast' niet te vergeten, het onafscheidelijke Hammond B3 dat al die jaren de zaal vult met zijn soulvolle grooves.

Vele namen uit de muziekgeschiedenis passeerden hier over deze 10 edities de revue en enkele onder hen stonden er zo ook bij de eerste editie ervan hier in 'CC Palethe'. Uiteraard zitten Malford Milligan en Jack Hustinx van de editie 2022 nog vers in het geheugen en dat zal ook blijken bij het allerlaatste nummer vanavond. Net als bij zovele edities hangt ook nu het bordje 'Sold Out' aan de inkom. Samen met mijn compagnon uit Gevarenwinkel, de organisators van 'Zilst Blues' en de PR gezichten achter 'be-Mine Blues' hadden we ons knus op de eerste rij genesteld en waren we er klaar voor.

Met een brede smile wist dan ook Patrick Cuyvers deze 'Anniversary Edition' op gang te trappen en waanden we ons al meteen in de 'Big Easy' wat uiteraard bevorderend is voor de steeds ook aimabele sfeer die hier heerst in de 'Palethe'. Het wordt gewoontegetrouw een komen en gaan op het podium waar iedere muzikant zijn deel krijgt van roem en glorie voor deze editie. De vaste kern bestaat uiteraard uit bassist Kevin Maenen en drumbeest Steve 'Dynamite' Wouters die ook aan de zijde stond van Patrick bij de editie 2015. Net als toen ook Eric Scheepers op de 'Pedal Steel', Kathleen Vandenhoudt en ja, ook met Jan De Bruyn die ook vanavond de spits mag afbijten, en dit zoals steeds verscholen achter zijn pupiter.

Met hem komen ook altijd weer het vertrouwde 'It's Nobody's Fault But Mine' het gospel bluesje dat in de geschiedenis eerst werd opgenomen in 1927 door 'Blind Willie Johnson' en nu zoveel jaren later de zaal altijd weer stil krijgt. Al vlug krijgen we ook Kathleen Vandenhoudt op het podium en brengt ze 'Reach For My Arms' en zo weet meteen iedereen dat deze uit Diest afkomstige singer-songwriter nog boordevol rock 'n roll zit. Het nummer kan je ook terug vinden op het album dat ze recent nog opnam met Bruno Deneckere en ook het daaropvolgende 'How Broken Can A Heart Be' kan je op dat fantastische album terug vinden.

PC had voor deze gelegenheid wel twee dames uitgenodigd en met de soulvolle stem van 'Jolie Thijs' duiken we in het repertoire van Otis Redding en diens 'Hard To Handle' uit 1968. Om er nog een schepje bovenop te doen en zo de ambiance hier in 'De Palethe' te verhogen krijgen we vervolgens ook nog de Stax floorfiller 'What A Man' uit dat eveneens gezegde jaar 1968. Geloof het of niet maar Jolien wist het nummer fijntjes op te dragen aan 'PC'.

Wie denkt dat Jan Bas alleen maar bezig is met 'Blues Peer' zit er uiteraard mijlen ver naast. Jan is en blijft een uitstekende zanger en entertainer en na vanavond geef ik hem als naam Jan 'Soulman' Bas. Hij begint meteen met eentje welk we uiteraard kennen in de versie van Chris Stapleton en met 'Tennessee Whiskey' hangt meteen iedereen hier in de 'Palethe' aan diens lippen. Mooi Mooi. Alsof dit nog niet tot de verbeelding spreekt krijgen we een andere chartbuster geserveerd met 'A Real Mother For Ya' uit 1977 van Johnny 'Guitar' Watson. Funk is in Da House!

Steeds op de achtergrond maar desalniettemin aanwezig staan ook bassist Kevin Maenen en de indrukwekkende saxofoon van Igor Maseroli. Braethtaking zouden ze over het water zeggen. Helaas zijn we reeds aan het einde van 'deel 1' gekomen en is het tijd voor alweer een rondje.

Als opener voor het tweede gedeelte waarop we met hoogste verwachtingen naar uit zitten te kijken komen 'Lange Pol' en 'Eddy Scheepers' in de spotlights te staan met een instrumentaaltje van gitaarwonder Jeff Beck. Helaas kwam Jeff Beck ons eerder dit jaar te verlaten anders was hij er misschien bij geweest...God only knows ;-). Op vraag van Patrick Cuyvers bracht Eddy Scheepers dan op akoestische gitaar het mooie 'To Ramona' van meester songsmid Bob Dylan en was het toch respectvol stil in de zaal.

Kathleen Vandenhoudt mag dan weer één van haar geliefde rocksongs brengen en dat is 'Rusty Cage' van de uit Seatle afkomstige rockband 'Soundgarden', en zo zit het vuur er meteen weer in. Een nummer gebracht in een psychedelische versie. 'Back To Soul' dan weer met een indrukwekkende versie van 'Lean On Me' gebracht door Jan 'Soulman' Bas waarop Jan De Bruyn dan weer repliceerde met het al even beklijvende 'People Get Ready' van Curtis Mayfield ten tijde van de 'Impressions'.

Kathleen bracht dan nog 'This Wild Woods On Fire' waarna het terug de beurt was aan de 'Soulman' met een indrukwekkende versie van 'Move On Up' en zo was Curtis Mayfield weer in da house. Met een algemene zang op 'I Got A Woman' van Brother Ray voelde we de bui al een beetje hangen al zette Jolien Thys nog eens de zaal in vuur en vlam met Etta James haar floorfiller 'Sometinge's Got A Hold On Me' uit 1962. Satisfactionn Guarenteed.

Bissers kregen we gelukkig ook nog en zo was er die onuitwisbare hit van John Prine en na deze 'Angel From Montgomery' was er dan een nog flashback naar vorig jaar met 'A Good Day For The Blues' van Malford Milligan en zijn 'Storyville. Onwaarschijnlijk genoten en zo zitten we nu al op hete kolen voor de 11de editie...